Elektryczność statyczna w atmosferach wybuchowych (cz. 2) – 1/2018

Elektryzacja cieczy w praktyce zachodzi najczęściej w warunkach dynamicznych, tzn. w czasie jej przepływu w instalacji, na skutek wzajemnego oddziaływania mechanicznego cieczy ze ściankami przewodów rurowych, przy napełnianiu lub opróżnianiu zbiorników, pojemników, podczas mieszania cieczy w zbiornikach itp. Szczególnie duży stopień naelektryzowania cieczy ma miejsce w trakcie jej rozbryzgiwania oraz gdy faza ciekła jest niejednorodna, tzn. – zawiera cząstki stałe, pęcherzyki gazu lub inną nierozpuszczalną ciecz. Zagrożenie pożarowo-wybuchowe powstaje, gdy dochodzi do odpowiednio silnego naelektryzowania cieczy i stykających się z nią części aparatury oraz gdy czas utrzymywania się ładunku elektrostatycznego jest wystarczająco długi dla uformowania się wyładowania zdolnego do zapalenia par danej cieczy lub zainicjowania wybuchu mieszaniny jej par z powietrzem.