Opis
Dział: TECHNICZNE ŚRODKI OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ
W tym roku przypada 150. rocznica narodzin tryskacza. Na ziemiach polskich był on obecny nieco krócej, niemniej jednak pojawił się wkrótce po światowym upowszechnieniu. Na przełomie XIX i XX w. instalacji takich było kilkadziesiąt, a w dekadę później – kilkaset. Mowa o ziemiach zaboru rosyjskiego, gdzie upowszechnienie tej nowości następowało za sprawą przymusu ubezpieczeniowego oraz odpowiednich upustów w składkach, czego dowiadujemy się z artykułu inż. Kr-skiego „Wpływ ubezpieczeń od ognia na zwiększenie palności (…)” opublikowanego w Przeglądzie Pożarniczym nr 1 z 1914 r. (s. 24-27). Z chwilą uzyskania niepodległości samoczynne urządzenia gaśnicze tryskaczowe nie były już więc żadną nowością, tylko standardem w zabezpieczeniu obiektów przemysłowych. Przedstawiony obok artykuł Zygmunta Służewskiego pt. „Tryskacze (sprinklery)”, opublikowany w Przeglądzie Pożarniczym nr 1 z 1919 r. (s. 7-8), jest pierwszą w języku polskim monografią tryskacza. Artykuł powstał jesienią 1918 r., czyli równo z odzyskaniem niepodległości. Można z tego wnosić, że władzom ówczesnej ochrony przeciwpożarowej (Bolesław Chomicz, Józef Tuliszkowski) zależało na upowszechnianiu istotnej wiedzy technicznej pośród strażackiej braci.
